Korzyści terapeutyczne leczenia protonami „P“

Mniej skutków ubocznych

Tkanki zdrowe i nowotworowe charakteryzują się odmienną tolerancją radioterapii. Dawka napromieniowania przy pięćdziesięcioprocentowym prawdopodobieństwie wywołania skutków ubocznych wynosi 5-60 Gy. Tymczasem całkowite wyjałowienie guza nowotworowego wymaga zaaplikowania dawki 30-85 Gy. Nowotwory wymagają z reguły większej dawki promieniowania niż wynosi tolerancja otaczającej je tkanki zdrowej, np. płuc czy przewodu pokarmowego (rys. 2). Częstym ograniczeniem w podawaniu wysokiej dawki do nowotworu za pomocą promieni „X” (fotonów) jest jednoczesne obciążenie sąsiadujących tkanek zdrowych oraz wynikające z tego powikłania popromienne.

Ich przykładem mogą byś wczesne reakcje popromienne jak np. krwotoki z jelita, uszkodzenia skóry czy zapalenie płuc. Do późnych reakcji należy np. miażdżyca. Po naświetlaniu za pomocą promieni X mamy również do czynienia z większym ryzykiem powstania w przyszłości nowotworów wtórnych, czyli tych wywołanych przez naświetlanie. Promieniowanie jonizujące uszkadza bowiem również materiał genetyczny zdrowych tkanek, prowadząc do ich mutacji. Eksperci oceniają, że każdy rok przeżyty przez pacjenta poddanego terapii promieniami „X” zwiększa ryzyko zachorowania na nowotwór wtórny, czyli popromienny o 1%. Ryzyko to jest bardzo istotne w przypadku dzieci, które mają jeszcze wiele lat życia przed sobą. Dlatego lekarze są zgodni – w przypadku dzieci wymagających napromieniania nie należy stosować fotonów „X“ tylko bardziej bezpieczną protonoterapię „P“.

Radioterapia fotonami „X“ powoduje często tak silne skutki uboczne, że zachodzi konieczność hospitalizacji pacjenta. Korzystny stosunek promieniowania leczniczego do szkodliwego w protonoterapii „P“ pozwala zwiększyć dawkę promieniowania, która w fotonoterapii „X“ jest zawsze ograniczona ze względu na możliwość wystąpienia powikłań. Podczas protonoterapii „P“ zmniejszeniu ulega dawka promieniowania do tkanek zdrowych. Pacjenci dość dobrze tolerują terapię protonową i można ją stosować ambulatoryjnie. Napromienianie wiązką protonową znacząco obniża ryzyko wznowy lub zachorowania na nowotwór wtórny, tzw. popromienny w późniejszym okresie.